- Geboren 05-07-1902 te Oldenzaal
- Overleden 31-08-1943 te Malapane, Polen – 41 jaar
- Z.v. Maurits Weijl, veehandelaar, en Betje de Leeuw
- Gehuwd in 1940 met Grete de Lange
- Geboren 04-02-1906 te Oldenburg, Duitsland
- Overleden 19-10-1942 te Auschwitz, Polen – 36 jaar
- D.v. Izaak de Lange, veehandelaar, en Hulda Mildenberg
Leo woonde samen met zijn vrouw, zijn moeder en zijn broers Louis en Elie aan de Bentheimerstraat 18 te Oldenzaal. Leo was net als zijn vader veehandelaar. Zijn vader overleed in 1925 na een treinongeval.
Grete werkte van november 1938 tot januari 1939 als verkoopster bij de familie Weijl. In juli 1940 werd in een advertentie hun uitgesteld huwelijk aangekondigd. Haar familie woonde onder andere in Borne en Oldenburg. Haar moeder overleed in 1914, haar man en zes kinderen achterlatend. Vader hertrouwde daarna met Johanna Vogel, samen kregen ze nog een zoon. Het gezin kwam in 1936 vanuit Osnabrück naar Enschede, waar ze woonden aan de Leemkuilstraat 68. Grete woonde al eerder in Enschede.
Leo en Grete kwamen op 3-5 oktober 1942 in kamp Westerbork, samen met zijn moeder en broer Elie. Ze gingen samen op 16 oktober op transport naar kamp Auschwitz. Grete werd daar kort na aankomst omgebracht, evenals haar schoonmoeder. Elie is op 30-11-1943 omgekomen. Leo werd onderweg uit de trein gehaald.
Hij behoorde tot de zogenaamde Koselgroep. De deportatietrein naar Auschwitz stopte soms kort op het station van Kosel, circa 80 km van Auschwitz. Alle jongens en mannen tussen 15 en 50 jaar werden er dan uitgehaald en gescheiden van de familieleden. Leo ging naar de staalfabriek in Malapane, Opper-Silezië. In het naburige dorp Szczedrzyk is hij begraven op de R.K. Begraafplaats in een massagraf van dwangarbeiders. Op 18 oktober 1989 is daar in aanwezigheid van een grote Nederlandse delegatie een gedenkteken ingewijd met de namen van 43 uit Nederland gedeporteerde joden. Ook de naam van Leo Weijl staat erbij.
Holocaustslachtoffers, evenals de moeder van Leo en zijn broers Louis en Elie. Van de familie van Grete zijn haar broer Salomon en halfbroer Wilhelm omgekomen. Beiden zijn al in 1941 in Mauthausen omgekomen. Nadat haar vader van hun overlijden had gehoord, maakte hij in de nazomer van 1941 een einde aan zijn leven. De familie kon geen aangifte doen, omdat dan voor hen deportatie dreigde. Mogelijk waren ze ondergedoken. Ze hebben het lichaam ontdaan van alle herkenningen en in het Twentekanaal laten zinken. Voor haar vader, Salomon en Wilhelm zijn Stolpersteine geplaatst in Osnabrück. Wilhelm werkte van juni 1935 tot juli 1937 als Palestina-pionier in het werkdorp de Wieringermeer. Over haar andere broers en zussen is verder niets bekend.
Monument op de R.K. Begraafplaats te Szczedrzyk.
Joods monument en Stolpersteine te Oldenzaal.
Nationaal Holocaust Namenmonument te Amsterdam.
